Vrijdag 28 maart 2025
En toen lag ik ineens met een acute gesprongen blindedarmontsteking in het ziekenhuis. Het kwam totaal onverwacht. ’s Ochtends waren de deelnemers van de bijbelleesgroep met z’n tienen bij mij thuis geweest en ’s middags fietste ik nog vrolijk naar Grevenbicht voor de koffiemiddag. Ik had op dat moment nog nergens last van. Op de terugweg voelde ik wat buikpijn en dacht dat ik misschien niet genoeg gegeten had. Maar dat was niet het geval. De volgende dag werd ik door de huisarts meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis en daar lag ik niet veel later op de operatietafel. Het is me allemaal overkomen en ik liet het maar gebeuren. Ik had nog nooit voor een operatie in het ziekenhuis gelegen.

Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Ik mocht, na de antibioticakuur van twee dagen, weer naar huis. Alles bij elkaar was het een heftige en indrukwekkende ervaring. Tot nu toe kwam ik steeds in het ziekenhuis om bij gemeenteleden op bezoek te gaan. Nu heb ik zelf de ervaring hoe het is om daar totaal afhankelijk van anderen te liggen en bijvoorbeeld niet te kunnen slapen van alle vreemde geluiden en van een infuusaansluiting in je arm. En ook van alle gedachten die door je hoofd spoken over dat het veel erger had kunnen aflopen.

Dank voor alle lieve belangstelling en het medeleven dat ik mocht ervaren. Het was fijn om op zondagochtend zelf aanwezig te kunnen zijn tijdens de Spring!-dienst. Ik ben heel blij met de bloemen en met de kaart met al jullie namen. Ik moet nog even rustig aan doen, maar heel voorzichtig ben ik toch alweer een beetje bezig met mijn werk. En vanaf nu weet ik dus uit eigen ervaring wat het is om in het ziekenhuis te liggen. Wanneer het u overkomt dan mag u het me laten weten, dan kom ik graag even op bezoek.

Ds. Jolien Leeffers