Vrijdag 2 juli 2021
Op zondag 4 juli a.s. nemen we in de dienst in de Ontmoetingskerk een nieuwe gezamenlijke liturgie in gebruik. Daar is een jaar van nadenken en voorbereiden aan vooraf gegaan. De kerkenraad heeft de Taakgroep Vieringen opgedragen om tot een gezamenlijke liturgie te komen voor de “gewone zondagen”.

Elke protestantse gemeente kent haar eigen liturgie die de kerkdienst op zondag kleur geeft. Zo hadden ook beide voorlopers van onze nieuwgevormde gemeente een eigen liturgie. In grote lijnen kwamen die met elkaar overeen, maar er waren ook verschillen. Nu we sinds vorig jaar één gemeente geworden zijn, lag het voor de hand voor de nieuwe gemeente een eigen liturgie te ontwikkelen.

Sinds vorig jaar september is de Taakgroep Vieringen voortvarend aan de slag gegaan en heeft zich bij haar opdracht laten leiden door de vraag: welke vormen van vieren passen bij de huidige tijd en bij onze nieuwe gemeente? Daarbij is het van groot belang dat het een liturgie zou moeten zijn waarin beide voormalige gemeentes zich in kunnen herkennen.

De zondagse kerkdienst kent altijd een zekere ordening en structuur, met een begin, een middendeel en een slot. Met vaste onderdelen als de gebeden, Bijbellezingen, het zingen en de preek. En met een aantal keren per jaar de viering van het avondmaal. Zo’n ordening biedt houvast: je weet in grote lijnen waar je aan toe bent en wat je kunt verwachten. Tegelijk moet een structuur ook ruimte bieden om flexibel met de liturgie om te gaan.

Bij elke kerkdienst wordt gebruik gemaakt van een PowerPointpresentatie, waarin de liturgie te volgen is in teksten, liederen en beelden. PowerPointpresentaties zijn nodig in verband met KerkTV. Het bijkomende voordeel van presentaties is, dat ze de flexibiliteit kunnen versterken.

We zijn gekomen tot de volgende standaard liturgie voor de “gewone zondagen”:

1. Welkom en mededelingen
2. Ontsteken van de tafelkaarsen; uitspreken van een eigen korte tekst bij de kaarsen; moment van stilte
3. Bemoediging en groet (al dan niet in wisselspraak)
4. Gebed voor de nood van de wereld (“Kyrie”)
5. Loflied (“Gloria”) (gesproken of gezongen)
6. Kinderlied (indien kinderen aanwezig)
7. Kinderen gaan naar de nevendienst (indien aanwezig)
8. Inleiding op de overweging
9. Gebed bij opening van het Woord
10. Bijbel op tafel, Bijbellezingen.
11. Overweging - bezinning met stilte of muzikaal moment
12. Toelichting op de collecte
13. Collecte
14. Gedenken van een overledene en het leggen van een steen op de gedachtenistafel (indien van toepassing)
15. Voorbeden, stil gebed afgesloten met Onze Vader (oecumenische versie)
16. Slotlied
17. Zegen met gezongen amen

Een paar opmerkingen bij deze liturgie:

• Het aansteken van de kaarsen aan de Paaskaars aan het begin van de dienst was iets dat we kenden vanuit de voormalige gemeente Geleen-Beek-Urmond. Wat betekenen de twee kaarsen op tafel? Niet de verwijzing naar Christus. Dat doet de al brandende Paaskaars. Door het aansteken van de twee kaarsen wijden wij ons samenzijn aan de Eeuwige. Het aansteken markeert het begin van het samenzijn met God.
• Er is gekozen voor de aanduiding: “Gebed voor de nood in de wereld”, in plaats van “kyriegebed”. De Taakgroep vindt de term “Gebed voor de nood in de wereld” een duidelijker omschrijving waarvoor gebeden wordt.
• De collecte en de voorbeden zijn in de liturgie omgedraaid. Eerst collecteren we en dan volgen de gebeden, waarbij in de voorbeden ook stilgestaan kan worden bij de (wereld)diaconale collectebestemming, zodat de collecten beter tot hun recht komen.
• Liturgie is iets van en voor de gemeente; de voorganger is dienstbaar aan de liturgie. Maar het is wel handig dat zij of hij het overzicht en de regie heeft. En daarom is het aan de voorganger om naar haar of zijn inzichten de liederen te kiezen en een plek te geven in de liturgie. Dat geldt ook voor de inzet van de ambtsdragers en taakdragers in de dienst.

We realiseren ons dat liturgie altijd iets persoonlijks is. De één vindt dit mooi en goed aan de liturgie en de ander zou graag weer iets anders zien. Tegelijk is liturgie iets om samen te vieren. Belangrijk is dat iedereen zich thuis voelt in onze zondagse diensten. En we hopen dan ook we met deze nieuwe gezamenlijke liturgie op een vreugdevolle en samenbindende wijze God en elkaar ontmoeten.