20 maart 2021
Volgende week is het Palmzondag. Een vrolijke dag met een randje dat minder vrolijk is.
‘Heden Hosanna, morgen kruisigt Hem.’ Jezus maakt zijn intocht in Jeruzalem en de mensen zwaaien met palmtakken en juichen.

Het is een verhaal dat je kan raken en wat vragen oproept. Hoe kan het dat, zeg maar op zondag de mensen juichen en Hem haast de stad indragen, terwijl ze vrijdag letterlijk nergens meer te vinden? Zo kan het gaan met Jezus, en zo kan het met mensen gaan. De ene dag hoog verheven en de andere dag ben je totaal verlaten.
Nu moeten we wel beseffen, dat Jezus niet zo hoog verheven was als het leek. Hij kwam binnen op een ezeltje. Dat is niet het meest verheffende vervoermiddel.

Als het over het ezeltje gaat op Palmzondag moet ik altijd denken aan mijn eerste jaar als predikant in Sittard. Ik was er al snel achter dat kosters een sleutelfunctie hebben in de kerk. Samen met de organist zijn zij machtige spelers op het veld van de kerk zal ik maar zeggen.
In de toen nog Hervormde Kerk in de Gruizenstraat zwaaide Roel Hoedeman de scepter. Een koster in hart en nieren, dienstbaar maar ook kritisch en met zijn eigen regels. Zo hoort dat bij een koster. En ik kende mijn plaats. Dus ik vroeg even voor de dienst van Palmzondag naar de mening van Roel. ‘Als Jezus nu zou komen. Bijvoorbeeld hier in Sittard, wat zou zijn vervoersmiddel zijn?’ Roel aarzelde geen moment ‘een Harley Davidson’. Ik was een beetje uit het veld geslagen. Zo’n macho motor. Zou Jezus dat nodig hebben? Ik had er na jaren studeren in de bijbel een ander idee over, maar ja wie weet het?

Ik zei een beetje kleintjes, ‘volgens mij kwam Hij nu op een fiets, zo’n Omafiets met terugtraprem en fietstassen’. Geen kek racefietsje, maar een fiets die nou echt niets voorstelt. Het zou in ieder geval een vervoersmiddel zijn waarmee je nou niet meteen respect afdwingt of de show mee steelt, en wat ik niet onbelangrijk vind is dat het milieubewust is.

Er is een mooi lied in het nieuwe liedboek. Geschreven door Sietze de Vries (tekstdichter van onder andere ‘zolang wij ademhalen’). Het is lied 553. De melodie is niet simpel vind ik, maar er zit een leuk ritme in. Het is een Engels lied, ‘trotting, trotting through Jerusalem.’ Ik had al een vermoeden wat trotting is gezien het ritme. Even opgezocht op mijn computer. Trotting horse vond ik en daar was het filmpje een dravend paard. Jezus die binnenkwam in Jeruzalem op een (sukkel)drafje. Als we kindernevendienst zouden hebben, zouden ze behalve hun optocht met de Palmpasenstokken ook nog even allemaal een paar halve kokosnoten kunnen krijgen en dan maar mee klossen met de draf van het ezeltje.

Stap voor stap gaat door Jeruzalem
Jezus op de weg van een ezelin
Kinderen zwaaien takken, zingen
Zegen voor wie komt in de naam van de Heer

Massa’s mensen in Jeruzalem
Waarom rijdt hij niet op een prachtig paard
Als een generaal ten strijde?
Zegen voor wie komt in de naam van de Heer.

Massa’s mensen in Jeruzalem
Vol verbazing zien ze deze man
Rustig op een ezel rijden.
Zegen voor wie komt in de naam van de Heer.

Stap voor stap gaat door Jeruzalem
Jezus op de rug van een ezelin.
Zullen we de kinderen volgen:
Zegen voor wie komt in de naam van de Heer.
S. de Vries.

Ps. Als het weer het een beetje toelaat kom ik, voor de dienst van 28 maart, op mijn fiets naar Sittard. Net geen oude damesfiets, maar een lichtgewicht ezeltje waar je wel hard op moet trappen….lijkt me passend.

Ds. Agnes Hana