Zondag 3 september 2023
Op 3 september 1837 werd de eerste kerkdienst gehouden in het kerkje in Beek, op 3 september 2023 de laatste. Op deze beide zondagen klinkt eenzelfde Bijbeltekst, woorden van Jezus uit Mattheüs 28. In 1837 uitgesproken door dominee Cox: “Zie, ik ben met ulieden, alle dagen”. Op zondag 3 september wordt deze tekst door dominee Pier Prins onderstreept.

De kerk zit stampvol, deze zondag en sommigen moeten staan. Er zijn veel ontmoetingen tussen mensen die elkaar jaren niet zagen, maar nu ter gelegenheid van deze afscheidsdienst naar Beek zijn gekomen. Enkele oud-predikanten zijn aanwezig. Kerkenraadsvoorzitter Sietse van der Sluis is deze zondag ambtsdrager van dienst en spreekt een welkomstwoord. De samenzang wordt begeleid door Nico Maar en de cantorij onder leiding van Ria van Mourik is voor deze gelegenheid nog eens in kleine bezetting bij elkaar gekomen.

Dominee Pier Prins was 24 jaar predikant hier en vertrok bijna een jaar geleden naar het hoge noorden. Met zijn echtgenote Ria is hij deze dag in Beek, waar hij bij deze laatste viering in het kerkje mag voorgaan. Zijn preek gaat over Psalm 122, een pelgrimslied van David. “Verheugd was ik toen men mij zei: Wij gaan naar het huis van de HEER” Pier Prins vertelt niet alleen over zijn eigen ervaringen hier, maar ook over de geschiedenis van het kerkje. Hoe mensen uit de dorpen en diverse windrichtingen uit de omgeving als pelgrims naar Beek trokken om hier naar de kerk te gaan. “Net als in Psalm 122 beschreven wordt hoe men optrok naar Jeruzalem, zo kwam men ook hier bijeen om elkaar te ontmoeten, te steunen en om samen kerk te zijn. Maar je blijft niet altijd samen; pelgrims gaan weer terug naar waar ze vandaan komen. Ook hier gaan de deuren dicht, dit gebouw sluit. Dat willen we liever niet, maar het is onvermijdelijk. Het geeft emoties. Maar het leven gaat door en waar een deur sluit, gaat elders een deur open.” Hij herhaalt daarom de tekst die dominee Cox hier ooit uitsprak: “Ik ben met ulieden, alle dagen” en als troost en bemoediging: “Met deze woorden van Jezus kunnen we verder.”

Ook Sietse van der Sluis toont in zijn toespraak begrip voor de emoties en spreekt troostende woorden voor de mensen die hier zoveel herinneringen hebben liggen, die hier steun vonden in de ontmoetingen met medegelovigen. Hij hoopt dat zowel het kerkje als het De Rijckere-orgel, dat hier ooit stond, een goede toekomst tegemoet gaan. In april 2024 kunnen liefhebbers het orgel weer horen als het in Middelburg weer bespeeld wordt.

Mooie liederen en muziek zijn er ook in deze viering. Arno Witter speelt trompet en zijn dochter Floor op bugel. De cantorij zingt bij sommige liederen een goed hoorbare tegenstem en de canon “Wees gezegend, waar je ook heengaat” lukt goed door de aanwijzingen van Ria van Mourik. Ruud Steen bedient de techniek om enkele films te laten zien, onder andere over de boekenmarkt die jaarlijks in het kerkje werd gehouden.
In het slotgebed klinkt dankbaarheid over al het goede dat hier mocht worden ervaren en de vraag om hulp bij de verdere reis van ieder.

Bij de huishoudelijke mededelingen om het koffiedrinken in goede banen te leiden meldt Henk Verkerk dat er wel 99 mensen in de kerk zijn, dus de stoelen worden eruit gehaald en ook buiten in de tuin is nog ruimte om elkaar te ontmoeten.
Die 99 mensen hadden er 100 kunnen zijn als de beoogde ambtsdrager van dienst, Bertha Verkerk, er ook bij was. Door een positieve coronatest mocht ze niet aanwezig zijn.

Foto’s en tekst: Willy de Koning