Toekomst en Hosanna
17 april 2022
We leven nog steeds in een wat vreemde tijd met het coronavirus. De beperkingen zijn wel weer opgeheven, maar het virus is nog steeds aanwezig. Alles is nog niet zoals het was, en zal dat waarschijnlijk ook niet meer worden. Daarnaast zijn we opgeschrikt door een oorlog in Europa. We worden geconfronteerd met afschuwelijke beelden van de strijd in Oekraïne. Mensen vluchten vandaar naar andere landen, weg van het geweld.
En er zijn wereldwijd nog veel meer vluchtelingen die een veilig heenkomen zoeken. Bijvoorbeeld vanwege klimaatveranderingen waardoor bosbranden ontstaan of juist overstromingen. Er is echt iets aan de hand met het klimaat, ook daar moeten we onze ogen niet voor sluiten.
Hoe zal het allemaal verder gaan?
Wat zal de toekomst ons brengen?
Welke vragen en uitdagingen komen er op ons af?
Het volgende gedicht van Joke Verweerd sprak me hierbij aan.
Toekomst
Steeds slaat een nieuwe golf stuk op het strand,
verlegt de grens van water en van zand.
Steeds klimt vanaf de horizon nieuw licht,
dan komt de dag en gaat de nacht weer dicht.
Soms lijkt het of de wereld is vergaan,
geen hand voor ogen en geen weg te gaan.
Je valt en bent te moe om op te staan.
De toekomst lijkt niet langer te bestaan.
Je kunt niet verder met je ogen dicht.
Steeds klimt vanaf de horizon nieuw licht!
Wie zich verliest in droefheid en gemis,
vergeet wat was en bleef en komt en is.
Het leven vraagt vertrouwen, hoop en moed,
geloof in “ooit is alles héél en goed”.
Steeds slaat een nieuwe golf stuk op het strand.
Er is nieuw leven aan de overkant.
Inmiddels hebben we Pasen gevierd. Een week vóór Pasen was het Palmpasen, waarbij het verhaal van de intocht van Jezus in Jeruzalem centraal staat. Hij werd binnengehaald als een koning. Daarbij riep men: Hosanna!
Wij denken vaak dat dit een juichkreet is om Jezus binnen te halen. Maar wanneer je dit Hebreeuwse woord vertaalt dan roept men: Red ons!
En dat is precies wat Jezus kwam doen. Hij kwam om ons mensen te redden, door zelf de weg van lijden en dood te gaan. Hij overwon de dood en leeft! Dat vierden we met Pasen, ook in 2022. Daarmee zijn we in deze wereld en in onze tijd niet meteen van alle problemen, moeiten en zorgen verlost. Maar het mag ons wel vertrouwen, hoop en moed geven voor de toekomst. God is erbij! En met zijn hulp kunnen wij blijven bidden en ons blijven inzetten voor de nood van onze medemens en van de natuur.
ds. Jolien Leeffers
We leven nog steeds in een wat vreemde tijd met het coronavirus. De beperkingen zijn wel weer opgeheven, maar het virus is nog steeds aanwezig. Alles is nog niet zoals het was, en zal dat waarschijnlijk ook niet meer worden. Daarnaast zijn we opgeschrikt door een oorlog in Europa. We worden geconfronteerd met afschuwelijke beelden van de strijd in Oekraïne. Mensen vluchten vandaar naar andere landen, weg van het geweld.
En er zijn wereldwijd nog veel meer vluchtelingen die een veilig heenkomen zoeken. Bijvoorbeeld vanwege klimaatveranderingen waardoor bosbranden ontstaan of juist overstromingen. Er is echt iets aan de hand met het klimaat, ook daar moeten we onze ogen niet voor sluiten.
Hoe zal het allemaal verder gaan?
Wat zal de toekomst ons brengen?
Welke vragen en uitdagingen komen er op ons af?
Het volgende gedicht van Joke Verweerd sprak me hierbij aan.
Toekomst
Steeds slaat een nieuwe golf stuk op het strand,
verlegt de grens van water en van zand.
Steeds klimt vanaf de horizon nieuw licht,
dan komt de dag en gaat de nacht weer dicht.
Soms lijkt het of de wereld is vergaan,
geen hand voor ogen en geen weg te gaan.
Je valt en bent te moe om op te staan.
De toekomst lijkt niet langer te bestaan.
Je kunt niet verder met je ogen dicht.
Steeds klimt vanaf de horizon nieuw licht!
Wie zich verliest in droefheid en gemis,
vergeet wat was en bleef en komt en is.
Het leven vraagt vertrouwen, hoop en moed,
geloof in “ooit is alles héél en goed”.
Steeds slaat een nieuwe golf stuk op het strand.
Er is nieuw leven aan de overkant.
Inmiddels hebben we Pasen gevierd. Een week vóór Pasen was het Palmpasen, waarbij het verhaal van de intocht van Jezus in Jeruzalem centraal staat. Hij werd binnengehaald als een koning. Daarbij riep men: Hosanna!
Wij denken vaak dat dit een juichkreet is om Jezus binnen te halen. Maar wanneer je dit Hebreeuwse woord vertaalt dan roept men: Red ons!
En dat is precies wat Jezus kwam doen. Hij kwam om ons mensen te redden, door zelf de weg van lijden en dood te gaan. Hij overwon de dood en leeft! Dat vierden we met Pasen, ook in 2022. Daarmee zijn we in deze wereld en in onze tijd niet meteen van alle problemen, moeiten en zorgen verlost. Maar het mag ons wel vertrouwen, hoop en moed geven voor de toekomst. God is erbij! En met zijn hulp kunnen wij blijven bidden en ons blijven inzetten voor de nood van onze medemens en van de natuur.
ds. Jolien Leeffers
terug