Spring! op Palmpasen

24 maart 2024
Het was een bijzondere SPRING!-dienst op Palmpasen. Een dienst om niet te missen – terwijl die dienst nou net het thema ‘de angst om iets te missen’ had. Of, in het Engels, FOMO. The ‘Fear of Missing Out’. Zeker onder de jongere generaties is dat een bekend begrip. Een kleine enquete in de kerk liet dat zien. Wie kent het begrip FOMO, vroeg Ard Kolkman aan het begin van zijn overweging. Veel ouderen in de kerkbanken keken elkaar vragend aan, maar de handen van tientallen wat jongere gemeenteleden gingen omhoog.

We voelen ons soms opgejaagd door onze telefoons, door het nieuws wat altijd maar binnenkomt, de appjes met vrienden en familie die onmiddellijk beantwoord moeten worden, door facebook, tik-tok, en instagram. We willen niets missen, maar missen daardoor misschien juist van alles. De mensen om ons heen, de stilte van het moment, de aandacht. Of de verjaardag van oma, zoals dat uit de vrolijke tweespraak van FOMO vriendinnen Rosetta en Marika naar voren kwam.

De Bijbel kan ons helpen om rust te nemen en rust te vinden. En ook wel om keuzes te maken. Zoals Jezus zegt, zoek eerst het koninkrijk van God. Als je dat doet, dan is ‘missing out’ al bijna niet meer mogelijk, sterker nog, al het andere wordt je geschonken. Met een knipoog zei Ard ook dat een van de allereerste bijbelverhalen al over FOMO gaat. Was Eva niet gewoon bang om iets te missen, en liet zij zich daarom verleiden om van de verboden vrucht te snoepen?

Ard riep ons op om de angst om iets te missen achter ons te laten, en juist dankbaar te zijn voor de ruimte die je krijgt als je een keertje overslaat. FOMO wordt dan ‘Fun Of Missing Out’ – blij zijn met iets wat je gemist hebt. Om de tijd die dat geeft. Misschien wel om te besteden met bijvoorbeeld mensen voor wie het leven helemaal niet zo druk is, die eenzaam zijn, en wellicht juist op jou zitten te wachten.

Er klonken mooie liederen in de dienst. Zoals een prachtige bewerking van de tekst uit Prediker, waarin ons op het hart gedrukt wordt dat alles zijn tijd heeft. Ook dat besef kan rust geven.

In het gebed spraken we onze dankbaarheid uit voor mensen die tijd voor elkaar maken. Zoals in de lief en leedstraten, waar er nu al 2.500 van zijn in heel Nederland – nu ook in Maastricht. Een inspiratie, misschien. Of de actie van onze ‘mini bijbelkring’ voor een ziek gemeentelid, die daardoor honderden kaarten uit het hele land kreeg. In de stilte die volgde legden we onze zorgen bij God neer.

En dan was het ook nog Palmpasen! Heel veel kinderen in de kerk, met hun ouders en grootouders. Tijdens de dienst maakten die allemaal een Palmpasenstok. In een vrolijke optocht kwamen ze aan het eind van de dienst binnen, terwijl Fedor Coenen op de piano een stevig Hosanna inzette.

Ds. Jolien Leeffers legde de symboliek van de palmpasenstok uit. Het kruis, waaraan Jezus zal sterven. Dertig rozijnen, die herinneren aan de dertig munten die Judas kreeg voor het verraad van Jezus. Een brood als teken van laatste avondmaal. In de vorm van een haan, omdat de haan zal kraaien als Petrus drie keer gezegd heeft dat hij Jezus niet kent. Een mandarijn, als herinnering aan de zure wijn die Jezus te drinken kreeg aan het kruis. En tenslotte eitjes, chocolade eitjes in dit geval. Als teken voor het nieuwe leven dat begint met Pasen.

Een dienst waarin veel gebeurde, en waarover heel veel mensen nog intensief napraatten bij de heerlijke soepen die Christel Prins gemaakt had. We kijken uit naar de volgende Spring!-dienst. Die is op 26 mei, en heeft als thema hoop. En natuurlijk kijken we ook uit naar een volgende dienst met zo veel kinderen!