Zondag 21 september 2025
Een persoonlijke vredeswens voor iedereen op een kaartje en het uitspreken van vredeswensen naar elkaar tijdens de dienst waren elementen tijdens  de oecumenische viering op zondag 21 september.

Bij deze dienst aan het begin van de Pax-vredesweek schreef elke kerkganger een vredewens op een kaartje met vredesduif. De wensen werden verzameld in een mandje en na afloop van de dienst weer uitgedeeld, zodat iedereen een mooie vredesboodschap meekreeg die een onbekende had geschreven.
Een gelegenheidskoor van zangers en zangeressen van beide kerken, onder leiding van Karen van der Wal, en organist Ren Lantman gaven muzikale ondersteuning. Voorgangers in de dienst waren Elly Bus en Jolien Leeffers. De overweging naar aanleiding van de Bergrede en de Brief van Paulus aan Timotheüs werd verzorgd door Jolien Leeffers. De tekst hiervan is te lezen onder de foto’s in dit bericht.


Na afloop werd er koffie of thee gedronken en gezellig nagepraat.
Twee keer per jaar is er een gezamenlijke dienst van de parochie Vrangendael en de PG Maas-en Beekdal, in januari en in september.

Willy de Koning
  

  

  

  

  
Geliefde mensen van onze Heer Jezus Christus,
Gelukkig de vredestichters, zei Jezus, zij zullen kinderen van God genoemd worden.
Maar wat zien we veel oorlog en strijd in deze tijd…
En als niets doen geen optie is, wat doen wij dan?
Gaan we demonstreren?
Spreken we ons uit, zeggen we wat we ervan vinden?
Er worden genoeg demonstraties gehouden.
Maar vaak zijn die zo eenzijdig en worden er ineens allerlei leuzen gescandeerd waar je zelf misschien helemaal niet achter staat.
Er zijn altijd meer kanten aan een zaak.
Neem bijvoorbeeld het conflict tussen Israël en Gaza.
Als je voor Gaza bent, vanwege alle leed daar, dan kun je zomaar uitgemaakt worden voor antisemiet.
En als je je verbonden voelt met de Joden en met Israël, dan kan je verweten worden dat je genocide goedpraat.
Beide partijen recht doen is heel moeilijk.
Hoe vind je daarin je weg, hoe vind je woorden om ruimte te houden voor elkaar?
Laten we nuchter blijven.
Wat als we proberen om ons in te leven, ook in die andere kant…
Is dat ook niet de ware oecumene. Het goede samenleven en samenwerken in de wereld en tussen kerken, zoals ook wij dat hier mogen beleven?
Wat als we proberen om ‘goede woorden’ te spreken…
In het Latijn betekent dat ‘bene-dicere’, goede woorden spreken.
Het wordt bij ons wel vertaald met het woord ‘zegenen’.
Zalig, gezegend, gelukkig ben je… die woorden gebruikte Jezus en zoals wel vaker draaide hij het meteen om.
Niet gelukkig ben je als je rijk bent… zoals wij zouden denken.
Of gelukkig als je blij bent…
Of gelukkig als je veel macht en invloed hebt...
Maar juist zij die vervolgd worden of die verdriet hebben in deze wereld, zullen volgens Jezus gelukkig zijn.
Hij spreekt deze goede woorden over hen uit en zegent hen daarmee.
Paulus roept in zijn brief aan Timoteüs ook op om goede woorden te spreken.
Bijvoorbeeld door te bidden.
In de eerste christengemeente had men te maken met vervolging door de machthebbers.
En zelfs dan worden de christenen opgeroepen om voor koningen en gezagsdragers te bidden. Om goede woorden uit te spreken.
In de voorbereidingsgroep spraken we hier ook over.
In de bijbelse tijd hadden de koningen altijd een profeet naast zich die wijze woorden kon spreken namens God.
Welke profeten staan er in deze tijd op, naast de machthebbers en wereldleiders?
We noemden de naam van bisschop Marian Budde, de predikant die nu al tot twee keer toe profetisch sprak in het bijzijn van president Trump.
Zij kwam, namens God, op voor de zwakken, voor de mensen die zelf geen stem hebben.
Juist voor hen is het evangelie goed nieuws.
Zoals we ook zagen dat Jezus sprak als een profeet en opkwam voor de zwakken.
Profeten wijzen altijd een weg naar vrede, shalom.
Daar kom je niet zomaar.

Daar is iets voor nodig, bijvoorbeeld dat er recht wordt gedaan.
Er kan geen vrede zijn zonder recht.
Daarnaast is er ook verzoening nodig.
Zoals Paulus sprak over de verzoening en redding die Jezus kwam brengen als bemiddelaar tussen God en mensen.
Zo wil God ook dat er verzoening is tussen mensen onderling, om zo tot vrede te komen.
En er is vreugde nodig, want je wilt samen verder. Je wilt samen delen en samen vieren.
Dit is de boodschap van het evangelie: de weg van de vrede.
Het heeft zich verspreid over de hele wereld.
Niet met geweld, maar met liefde voor de ander.
Mannen worden door Paulus zelfs opgeroepen om met opgeheven handen te bidden.
Dat is niet omdat dat op die plaats en in die tijd nu eenmaal de gewoonte was, zoals wij wel gewend zijn om onze handen te vouwen als we bidden.
Nee, die lege opgeheven handen laten zien dat deze mannen niet komen om te vechten met wapens,
maar ze staan daar met lege handen, kwetsbaar, in vertrouwen op God.
Is dat niets doen? Nee, dat is juist wat ook wij kunnen doen.
Ja we kunnen onophoudelijk blijven bidden om vrede, voor deze wereld en voor mensen onderling.
Niets doen is geen optie, wat doe jij, wat doet u?
Laten we naar elkaar blijven luisteren, ook wanneer we het misschien niet met elkaar eens zijn.
Je kunt iets ook gewoon in het midden ‘neerleggen’ en er samen over nadenken.
Soms zijn het hele kleine dingen die we kunnen doen.
We hebben (als het goed is) bij binnenkomst allemaal een vredesduifje gekregen met de vraag om daarop een wens, een vredeswens, te schrijven.
Dat zijn goede woorden, die we ook kunnen uitspreken naar een ander toe, als een zegenwens.
In de kerk, aan het einde van de dienst, wordt er ook altijd een zegen uitgesproken.
Vandaag zullen we dat doen met de bekende woorden van de zegen die Aäron uitsprak over het volk Israël.
Het begint zo: de HEER (met hoofdletters, dat is de Gods naam, die de Joden uit eerbied niet uitspreken), de HEER zegene u.
Het is God zelf die goede dingen over ons zal spreken.
Tot drie keer wordt die Godsnaam herhaald en wordt er gesproken over veiligheid, over verbondenheid en het sluit af met het beste wat God ons gunt, namelijk vrede.
Zo wordt de zegen aan het einde van een dienst altijd weer een nieuw begin.
Want we mogen Gods naam meedragen.
We worden door Hem gezien op de weg die we gaan.
En we mogen Gods vrede meenemen in ons hart en zo tot zegen zijn voor anderen.
Al onze vredesduifjes met goede wensen zullen nu verzameld worden.
Straks na afloop van de dienst ontvangt ieder een vredesduifje om mee naar huis te nemen.
Zo kunnen we nog wat langer stilstaan bij het goede wat wij wensen voor deze wereld en voor elkaar.
En dat is iets waaraan we onder de zegen van God zelf mogen meewerken.
In de naam van de Vader, en de Zoon, en de Heilige Geest. Amen